Jest to chirurgiczny zabieg wszczepienia wątroby pochodzącej od innej niespokrewnionej osoby lub fragmentu wątroby osoby spokrewnionej (dawca) osobie biorcy. Zabieg ten stosuję się u osób z ostrą lub przewlekłą niewydolnością wątroby u których wyczerpały się możliwości leczenia farmakologicznego i u której występuje bezpośrednie ryzyko utraty życia.
Wskazaniem do przeszczepnienia wątroby jest zaawansowana marskość wątroby na tle m.in. wirusowego zapalenia wątroby typu B lub C, pierwotnej marskości żółciowej wątroby, pierwotnego sklerotyzującego zapalenia dróg żółciowych, autoimmunologicznego zapalenia wątroby, chorób metabolicznych i genetycznych (np.hemochromatozy, choroby Wilsona, skrobiawica, mukowiscydoza, wielotorbielowatość wątroby), przewlekłego uszkodzenia toksycznego – poalkoholowego (przy spełnieniu conajmniej 6 miesięczego okresu abstynencji), zespołu Budda-Chiariego. Ponadto wskazaniem do przeszczepienia wątroby jest rak wątroby lub ostra niewydolność wątroby spowodowana niewydolnością wątroby z powodu zatrucia lekami (najczęściej acetaminophenem – paracetamol, apap), grzybami lub innymi substancjami hepatotoksycznymi.
Do zabiegu przeszczepu wątroby kwalifikują się osoby, które bez bez tego zabiegu nie mają conajmniej 10% szans na przeżycie 1 roku. Do oceny szans wykorzystywane są różne skale (m.in. Child-Pough, MELD, kryteria King’s College, kryteria mediolańskie), kwalifikujące pacjenta do przeszczepu wątroby w zależności od zaawansowania choroby wątroby i szans na przeżycie.
Powyższą kwalifikację prowadzą ośrodki specjaliści chorób wątroby, posiadający odpowiednią wiedzę, kwalifikacje i doświadczenie kliniczne pozwalające na ocenę postępu choroby, rokowania i indywidualnych szans w przypadku każdego chorego oraz znający specyfikę problematyki transplantologicznej.